النبی(ص): لِکُلِّ شَیءٍ آلةٌ وَ عُدَّةٍ وَ آلَةُ المُؤمِنِ وَ عُدَّتُهُ العَقل وَ لِکُلِّ شَیءٍ مَطیَّة و مَطیَّةُ المَرءِ العَقل و لِکُلِّ شَیءٍ غایَة وَ غایةُ العِبادَةِ العَقل وَ لِکُلِّ قَومٍ راع و راعِی العابِدین العَقل و لِکُلِّ تاجرٍ بِضاعة و بِضاعَةُ المُجتَهدین العقل و لِکُلِّ خَرابٍ عِمارة و عِمارةُ الآخِرةِ العَقل و لِکُلِّ سَفرٍ فُسطاطٌ یَلجَأون إلیه وَ فُسطاطُ المُسلِمین العَقل.

برای هر چیزی ساز و برگی لازم است ، ساز و برگ مؤمن، عقل است. هر چیز را مرکوبی لازم است، مرکوب انسان عقل است. هر چیز را سرانجامی است، سرانجام عبادت عقل است. هر گروه را شبان و سرپرستی است، شبان و سرپرست خداپرستان عقل است. هر بازرگان را کالایی است، کالای کوشندگان در راه خدا عقل است. هر ویرانی‌ای را آبادانی‌ای در خوراست، آبادانیِ آخرت به عقل است. و هر جمع مسافری را سایبانی لازم است تا بدان پناه برند، سایبان مسلمانان عقل است.

 

دعوت‌نامه

توصیه و تأکید بر مطالعه آثار استاد مطهری به معنای نفی دیگر شخصیت‌ها نیست. معتقدیم استاد مطهری و آثار او از ویژگی‌هایی برخوردار است که می‌توان با اطمینان آن را نقطه آغاز مطالعات دینی قرار داد.

آنچه در ادامه خواهد آمد اشاره‌ای به این ویژگی‌هاست. در واقع مجموعه این نکته‌ها دعوت‌نامه‌ایست برای مطالعه آثار استاد به امید ثوابی که فردا از همه ما دستگیری نماید.

 

جامع حقّین

اینکه «چه منبعی را به عنوان مرجع فکری خود قرار دهیم؟» پاسخ اطمینان‌آوری می‌طلبد. تأیید دو شخصیت علمی برجسته روزگار ما یعنی امام خمینی(ره) و علامه طباطبایی(ره) پشتوانه محکمی برای اعتماد به اندیشه و آثار استاد مطهری محسوب می‌گردد.

امام خمینی، مطهری را اینگونه معرفی می‌کند: «او با قلمى روان و فکرى توانا در تحلیل مسائل اسلامى و توضیح حقایق فلسفى با زبان مردم و بى‏قلق و اضطراب به تعلیم و تربیت جامعه پرداخت. آثار قلم و زبان او بى‏استثناء آموزنده و روانبخش است و مواعظ و نصایح او که از قلبى سرشار از ایمان و عقیدت نشأت مى‏گرفت، براى عارف و عامى سودمند و فرحزاست.»

علامه طباطبایی نیز در وصف استاد می‌گوید: «مرحوم مطهری یک هوش فوق¬العاده¬ای داشت و حرف از او ضایع نمی‌شد. حرفی که می‌گفتیم، می‌گرفت و به مغزش می‌رسید. علاوه بر مسأله تقوا و انسانیت و جهات اخلاقی که انصافا داشت؛ یک هوش فراوانی هم داشت و هر چه می‌گفتم هدر نمی‌رفت؛ مطمئن بودم که هدر نمی‌رود. – این عبارت، عبارت خوبی نیست- بنده وقتی که ایشان به درسم می‌آمدند، حالت رقص پیدا می‌کردم از شوق و شعف، به جهت اینکه انسان می‌داند هر چه بگوید هدر نمی‌رود و محفوظ است.» (مصلح بیدار،ص۲۷۷) راستی که مطهری جامع حقّین بود

دریافت
حجم: 2.33 مگابایت