حرفه‌ای‌ها چگونه کتاب می‌خوانند؟

وقتی میگفتم "بله" همه‌ی امیدم به دو کتاب خوبی بود که درباره‌ی این موضوع داشتم. موضوع، "عقل گرایی در تفسیر المیزان" بود، و جواب بله‌ی من، به درخواست مقاله ای دربارة آن.

بله را دادم و یک‌راست آمدم خانه. کتابها را پیدا کردم؛ یادم آمد که یکی را پارسال خوانده‌ام و دیگری را هنوز از شرمندگی‌اش در نیامده‌ام. آن را که مثلاً خوانده‌بودم، به قول علما تورّق کردم؛ امّا ناگهان یک بار دیگر متوجّه همان واقعیّت تلخ و تکراری شدم: تقریباً هیچی از آن یادم نمانده بود! راستی چرا؟ حافظه‌ی من که بدک نیست. پس چرا تقریباً هیچی از کتابی که پارسال خوانده‌ام، در خاطرم نمانده‌است؟ اگر مقصود از خواندن، فهمیدن و یادآوری آن در مواقع لزوم است، این نوع کتاب‌خوانی چه سودی دارد؟ مگر این‌که قصد دیگری از خریدن کتاب و خواندن آن داشته‌باشیم!